ข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับโรคหืด
โรคหืด (Asthma) ชื่อเรียกที่ถูกต้องคือ “โรคหืด” ที่มักเรียกกัน ว่า “หอบหืด”
เป็นเพราะนำเอาอาการ “หอบ”มารวมกับชื่อของโรค
โรคหืด คือโรคที่มีอาการอักเสบเรื้อรังของระบบทางเดินหายใจ
หลอดลมมีความไวต่อสิ่งกระตุ้นมากผิดปกติ การไหลเวียนของอากาศในระบบทางเดินหายใจลดลง
เนื่องจากหลอดลมหดตัว เยื่อบุภายในหลอดลมบวมขึ้น มีเสมหะอุดตันในหลอดลม
ซึ่งหากไม่ได้รับการรักษาที่ถูกต้องเยื่อบุหลอดลมอาจเสื่อมสภาพลงได้
สารกระตุ้นที่ก่อให้เกิดโรคหืดมักจะเกิดจากสารก่อภูมิแพ้
เนื่องจากหลอดลมสัมผัสกับสารกระตุ้นให้ร่างกายหลั่งสารฮิสตามีนออกมา
ส่งผลให้เกิดอาการอักเสบเรื้อรังที่หลอดลมและเยื่อบุทางเดินหายใจ ทำให้ผู้ป่วยเกิดอาการไอ
เจ็บหน้าอก และหายใจไม่ออก เนื่องจากการหดเกร็งของหลอดลม
อาการเบื้องต้น
โรคหืดจะเกิดในผู้ป่วยที่มีภูมิคุ้มกันอ่อนแอ หายใจลำบาก หายใจมีเสียงวี้ด
ไอ จาม มีน้ำมูก แน่นหน้าอก เหนื่อย หอบ ต้องสูดหายใจยาวกว่าปกติ ตาพร่ามัว
มองเห็นไม่ชัด เกิดอาการเกร็งทั่วร่างกาย หากมีอาการรุนแรงจะมีอาการช็อก อาจหมดสติ
โดยทั่วไปจะแบ่งขั้นความรุนแรงของโรคหืด
ดังนี้
ขั้นที่ 1ความรุนแรงระดับอาการเบื้องต้น
ผู้ป่วยมีอาการของโรคหืดน้อยกว่าสัปดาห์ละ1ครั้ง ไม่ค่อยมีอาการในตอนกลางคืน
จะหอบช่วงกลางคืนเพียงไม่เกิน 2 เดือน
เมื่อตรวจดูสมรรถภาพของปอดพบว่ายังเป็นปกติ
ขั้นที่ 2 ระดับรุนแรงน้อย
โดยมีอาการของโรคมากกว่า 1 ครั้งในสัปดาห์
แต่ยังไม่ถี่ถึงขนาดมีอาการทุกวัน ในช่วงกลางคืนจะหอบมากกว่า 2 ครั้งต่อเดือน
ขั้นที่ 3 ระดับรุนแรงปานกลาง
หอบทุกวัน การหอบในตอนกลางคืนเฉลี่ยเกินกว่าสัปดาห์ละ 1 ครั้ง
และอาการที่เป็นจะกระทบต่อการดำรงชีวิตประจำวัน
ขั้นที่ 4ระดับรุนแรงมาก
ผู้ป่วยมีอาการหอบตลอดเวลา และเป็นบ่อยมากในตอนกลางคืน อาการแสดงจะรบกวนต่อการใช้ชีวิตประจำวันอย่างมาก
สาเหตุของโรคหืดโดยทั่วไป
สัมผัสและได้รับสารกระตุ้นที่ก่อให้เกิดอาการโรคหืด
ทำให้ร่างกายหลั่งสารฮิสตามีนออกมา ส่งผลให้หลอดลมเกิดอาการตีบ จึงเกิดอาการหอบ
การเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศและอุณหภูมิอย่างกะทันหัน
หากไม่รักษาอุณหภูมิของร่างกายให้อบอุ่น จะทำให้หลอดลมเกิดอาการหดเกร็ง
ก่อให้เกิดการกำเริบของโรคหืด
การออกกำลังกายอย่างหักโหมต่อเนื่องเป็นเวลานาน
โดยไม่เปิดโอกาสให้ร่างกายได้หยุดพัก อาจก่อให้เกิดอาการกำเริบของโรคหืดได้
ความเครียด เป็นปัจจัยที่สามารถกระตุ้นให้ภูมิคุ้มกันในร่างกายอ่อนแอลง
ทำให้อาการของโรคหืดกำเริบได้
ปัจจัยเสี่ยงของการเกิดโรคหืด
1.สภาวะภายในตัวของผู้ป่วย
กรรมพันธุ์
โรคภูมิแพ้
2.สภาวะภายนอก
มลพิษจากสภาพแวดล้อม
ควันบุหรี่
มลภาวะในอากาศ
ได้รับสารก่อภูมิแพ้
การติดเชื้อในระบบทางเดนหายใจ
แหล่งที่มา
ดร.ปทัตตา ภริตาธรรม(2551)รู้เท่าทัน โรคภูมิแพ้ โรคหืด.สำนักพิมพ์แพรธรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น